《晋陵喜闻于子遂庵归里却寄十二韵》拼音版

明代潘高

jìnlíngwénzisuìānguīquèshíèryùn--pāngāo

yuèfēngqīnglínduānzǎohóngzhòu

rénguīguīqiónghūnzhòu

tónghuānqínglǎoyòu

èrshíniánzhīlìngrénshòu

shìjīnghuámàiwénjiùdiān

guānzhǎngféngyíngtiángēngnòu

yōuyōuzhēngpèiguīxiù

láishānbiānzhēngxiāngjiù

lǎnshuōduǎnzhǎngtíngmèngjīngdōng西hòu

fānjūnzàiyuǎnsuìyuèhuāngnánjiū

zhěsōngqiūláizhěnián齿chǐmào

jūnyóuzhùyànshānpiāomiǎoqīn

jīnshìránzhìyuànshāoshòu

chūyǒuérlángsūnjuānxiù

míngwǎnlièqiánxuānxiāngzhìyòu

zhǔqiándāoqīnpéngluódìngdòu

xiàoduōjiùshìkuòxīngòu

shíwǎngláizhōngyǒucǎochòu

shìshíjiāngnántiānyānhányòu

míngdāngshǎoyǒuxiézuìwèijūn寿shòu

潘高简介

明代·潘高的简介

(1514—1557)山西宁化守御千户所人,字子抑,号春谷。嘉靖十一年进士。授大理寺评事,官至山西布政司参议,罢归。...