《龙溪亭阳城县主簿婺源方彦清家近龙溪筑亭溪上征诗为赋四十韵》拼音版

明代宋讷

lóngtíngyángchéngxiànzhǔ簿yuánfāngyànqīngjiājìnlóngzhùtíngshàngzhēngshīwèishíyùn--sòng

jìnlóngfānghóujiùzhùtíngrénjiānyuányòujiébìngjiànlíng

jiāqīngshānwénhuácǎifènglíngshěnqíngzhōngxiāngshǒufènléitíng

hǎihóngráoànsōngfēnglíngjīngyīngfāncǎohuàzhuàngjiāojiōng

jìngxún访fǎngshēnyuánniànglíngdēnglínhuánkuànghuīcǎidiéjīngyíng

jǐngróngxiāngláiruòtīng绿yángwéiměnghóngliǎoqīngtíng

chūnsuíréndiéqiūguāngmànyíngrùnxiāngdiànzhúruìchǔjiāngpíng

chéngwānyuǎnxīnshènggàixǐngpínglánshēngxiàngtóuyuǎnshānxīng

xiěcuìqúnfāngshūyōuwànlàitíngyǒngshàngjiǎncházuò西míng

zūnchūnliúxuānzhòukòujiōngwénhuāyǎotiǎoqiāngpèilíngdīng

bǎozhóuchuángtóujuǎnqiānjiàshàngjīngshíxīnjiānmíngdǐngtóngzhíshīpíng

méiyǐnghénglánfēnzhěnpíngruòxiāngjīnniǎoyànhuālíng

shuǐguǒshōulíngqiànxiāngēngzhǔlíngyóuliúdiàoyīngbàoqíntīng

guānkuīzhūgāotánbiéwèijīngxiáōuméngjìngjiéyǐnyǐnqīnglíng

shìhǎolínquánpiānzhāngyuèxíngqīngliánjiānjiétiándànyǎngxiūlíng

chóulǎnluánpáodīngrènxíngxìngcóngfāngshūyuǎnjiātiánníng

rénzhānqīngyuèlángguānyìnglièxīngguānshangróngbáiyuānlièqīngmíng

kāngkǎizhīfēngyōngróngjiàndiǎnxíngzhèncáitōngguǎnyóngdòngcháotíng

měizhōngliángjiàhóngzhōngcùntíngshànchuánhuídàizháipándiàozhōutíng

guó怀huáisānwèilínmíngyīnyuánzizhòngliǔhóuxīn

xiāngshuǐkōngcúntáoyuánshìtīngshīxiùyuèshānqīng

宋讷简介

明代·宋讷的简介

宋讷(1311—1390)元明间大名府滑县人,字仲敏。元顺帝至正进士。任盐山尹,弃归。明洪武二年,以儒士征,预修《礼》、《乐》诸书。事竣,不仕归。后以荐授国子助教,累迁文渊阁大学...〔► 宋讷的名句(9条)