《题程芳远所得方方壶写大王峰》拼音版

明代蓝智

chéngfāngyuǎnsuǒfāngfāngxiěwángfēng--lánzhì

wèiwángliàndāndǐngshídòngqiānniánsōngguìlěngpínglóusànhóngguāngcuìfēngluándàngyúnyǐng

kuángyǒujīngōngcénggòngfāngyǐnzhōngbànlóngshénfēngdānjué西fēngliáodōng

fāngàizhù西xiānyánzhǒngshùxúnchángsǎoyúnyānsānshíliùfēngzàitíng

ézhīshuǐchūnmángmángméilínyòuháixiāngzhōngdiǎnrǎnchūxiǎoshàngcuóé怀huáiwáng

céngpéimàntíngyànbiéláisuìyuèfēidiànwángqīngluánguīshénjūnbáiqiūnánjiàn

jīnchánkǒujiǔxiāngtiěyánqiánmànchuījǐnlàngróngqínghuàngyàngcuìpíngmáowǎncānchà

dòngméntiěsuǒcāngtáijìngzhīcǎolánggānmǎnyōujìnghuángjīnyàodǐngyānwēibáizhǎngchánshānxuěshèng

gèngyuēyōuréndiàoguòbiǎnzhōubáinòngqīngliúlángzàijiǔchūnjiǔtáohuāmèngduō

蓝智简介

明代·蓝智的简介

蓝智,元明间福建崇安人,字明之,一作性之。蓝仁弟。元末与兄往武夷师从杜本,绝意科举,一心为诗。明洪武十年以荐授广西按察司佥事,以清廉仁惠著称。其诗清新婉约,与兄齐名。有《蓝涧...〔► 蓝智的名句(70条)