《题汉西岳华山碑》拼音版

清代永瑆

hàn西yuèhuáshānbēi--yǒngxīng

hànjiā西yuèhuáshānbēishìjiānliǎngběn

shāngqiūxúnzhīsuǒcángxiùshuǐjiǎntǎoyǒu

jiēwèigōngyìnxiáchuánshǒushī

shuínénglǎobàowénjiǎnzhǐyóuxiàngrénjiānchū

qíndēngshānsònglüèxìngliǎngjīngwénzhāngshí

bēisuīfénzǎodàibēiyúnwángnèi

tàihuátiānyīngjǐngguǐshǎohàosuǒzhìqínsuǒguó

wéngǎochíjūnjiànchénchén

mángmángwànshícúnmíngfānlǎoshā

běnjuéshǎochuánnányòuzāomèizi

guāndāngshíshìjuélúnwénqiánzhí

céngzàibàijīntiānjiéhuāngshāfēngshí

bēizhǎngshéngnéngxìng怀huáitóngtàn

wényúnhànxìngshàoqiánzhìdiǎnzhōuguānjǐng

xiàozhīshìmiàomàolóngzūnyángōng

ményuēwàngxiāngōnglíngzhìhuānghuòzhǎngshēngshù

jiùchúnshǒuxiāngzhuózhēnsuìtiānshénláisāi

guózuòzhōngquēshìshuāitàishǒunéngxiánzhòngxiūzhí

cháoduānhūnkuàngmíngyīnshāoshāoguīqián

yánzhìjīnhàoqiānniánshízhīwàiquē

zhòngyuányúnchuíxiàtiānqīngruòfēngjīnzhì

épiànzhōngqiūzhōngtàizhécéngchéngběijiāoběi

huángzhīshuǐxīng宿láijiāozhìlóngténgxiāng

shāngpánzàichóngdiànqióngcǎojīnzhīshàngxiānzhí

huáwànrènjuépānyuánrénjiānzhǐshū

shūjiǒngyuèchuírénzhōnglángshí

cháshūshìshíleyòuzhàowèi

xiǎoshéchǐquēfēnfēnjué

shēngliǎngshǒuxuándùnchuíguǎnjiāngshīzài

bàngtōngèrzhuànguànfēnshǎoniánmǎngwèi

quēgōngqiángliǎngbàizhānqiánghuáishǐ

ránzijiànsháoshuòzhǐōuyángzuòxún

xiùshuǐxiūzhuànshīyánshāngqiūshìjīnshí

fēngliúzuòyìngkāngcháokuìchóushūzàishíshì

永瑆简介

清代·永瑆的简介

清宗室,高宗十一子。乾隆五十四年封成亲王。嘉庆四年,一度在军机处行走,总理户部三库,旋以与定制不合,罢。工书法,闻明董其昌以三指握笔悬腕作书,乃广其说,作《拨镫法》推论书旨。书...〔► 永瑆的名句(1条)