诗词六六 > 诗文 > 题近香楼 > 拼音版

《题近香楼》拼音版

清代永瑆

jìnxiānglóu--yǒngxīng

zuòqiěxuāntīngshuōlóu

qīnghuájiùdōngběitóuxìngjiǎzijīnsānzhōu

dānléngpànbiānwànquánchūguìjiāwǎngwǎngfēnqīngliú

yuányuánzuìsēnshuǎngsuǒsuǒyínglínqiū

qiānjīnshíxiǎoyuànláibiānchóu

nèichéngyǒujìngyǐnchūncǎochǎngkānqiú

tiānbiànhuàtàipíngjiànxiánxiáfányōu

zhǎngbáisuǒgōngzuònèitángfēngshíqīngwánghóu

ānzhījìnzháishìliángyǒudànshuōxuánxīnchéngxiū

chūnmíngshèngduódǒngdìngjīnlíngyǎnwángkānzhōu

shèngréngàojièchūshēnhòuxiàojīngchuílínqiú

bǎoquánwěiguóchǒngtàishénmínyán

xiānggōngyóuxiánzhǎngmíngchángliú

huākōngduìshílěngyànzizhīliánshōu

nánzhāijiùbèihuàēnxiànhuángzhàodēngyíngzhōu

gōngzhānyànshìcóngxiángǎibǎngchóngxiū

chéngnánléicānniànbēnzǒuyuàndōng广guǎngshàjiàofānxiū

shūbiànhuábèiquèxiàngdānhánqiú

kāishūfángzhìshīsuìmíngláiyóu

gōngyóuláishànniánxuéqínqiānchūnqiū

lǎo宿cǎoběnhānyányōu

zhūménpéngchàbiéhuángqīngdèngxīnshàngyóu

yínshēnguīshìfèixiūshíhuànmóu

ēnshēnzhǎngyǒubiǎoníngqīngguìzhēnchóu

suīránchóngbàozàitóngcántōngjiǎngyínzhōu

yǒushí退tuìshísànqíngxìngjiùpēixiǎoxiāngchóumóu

měixiéwèiduìjuékěnjiānxúnchàngchóu

shāngōngshījiǔshíèrshuòguǒgāoyìngtiānnánzōu

céngmiáoyǒuzuòhuàyànyànjīnyōuyōu

érshūfángshízàibàosūnshīméntóu

cángxīnshíshuōnánlemǎnyǎnxīnhuānláigèngchóu

shēngshùgōngyuèlóushàngguāngyīnchuányóu

永瑆简介

清代·永瑆的简介

清宗室,高宗十一子。乾隆五十四年封成亲王。嘉庆四年,一度在军机处行走,总理户部三库,旋以与定制不合,罢。工书法,闻明董其昌以三指握笔悬腕作书,乃广其说,作《拨镫法》推论书旨。书...〔► 永瑆的名句(1条)