《游泰山六首(一作天宝元年四月从故御道上泰》拼音版

唐代李白

yóutàishānliùshǒuzuòtiānbǎoyuánniányuècóngdàoshàngtài--bái

yuèshàngtàishānshípíngdàokāiliùlóngguòwànjiànsuíyínghuí

ràofēngjīnmǎnqīngtáifēiliújuéyǎnshuǐsōngshēngāi

běitiào崿èzhàngqīngxiàngdōngcuīdòngménshíshànxìngyúnléi

dēnggāowàngpéngyíngxiǎngxiàngjīnyíntáitiānménzhǎngxiàowànqīngfēnglái

rénpiāoyáoxiàjiǔgāihánxiàoyǐnshǒuliúxiábēi

shǒuzàibàizhīkuìfēixiāncáikuàngránxiǎozhòushìyōuzāi

qīngxiǎobái鹿zhíshàngtiānménshānshānféngrénfāngtónghǎoróngyán

ménluójiùquèyǎnqīngyúnguānniǎoshūpiāoránluòyánjiān

nǎishàngzhīlexiángǎnsāntàncóngshīfāngwèihái

píngmíngdēngguānshǒukāiyúnguānjīngshénfēiyángchūtiānjiān

huángcóng西láiyǎotiǎoyuǎnshānpínglǎnjǐnzhǎngkōngxián

ǒuránzhíqīngtóng绿shuāngyúnhuánxiàowǎnxuéxiāncuōtuódiāozhūyán

chóuchújiànhàodàngnánzhuīpān

qīngzhāisānqiānlièxiědàojīngyínsòngyǒusuǒzhòngshénwèixíng

yúnxíngxìnzhǎngfēngruòshēngpānshàngguānkǎnkuīdōngmíng

hǎidòngyuǎnshāntiānxiānmíngyíntáichūdàojǐngbáilàngfānzhǎngjīng

ānyàogāofēixiàngpéngyíng

guāndōngběiqīngliǎngjiāshuāngshíhǎishuǐluòyǎnqiántiānguāngyáokōng

qiānfēngzhēngzǎnwànjuélíngmiǎnshàngxiānyúnzhōng

zhǎngsōngyúnhànyuǎnwàngyíngchǐshānhuārénjiānyuèxuězhōngbái

zhōngdāngānliàn

cháoyǐnwángchímíngtóutiānménguānbào绿qínxíngqīngshānjiān

shānmíngyuèbáijìngsōngfēngxiēxiānrényóufēngchùchùshēng

jìngqīnghuīzhēnliáncuìwēixiǎngxiàngluánfèngpiāoyáolóng

méntiānzhāipáoguāhuǎngguīshǒunòngqīngqiǎnpānzhī

míngchénzuòxiāngshīdànjiànyúnfēi

李白简介

唐代·李白的简介

李白 李白(701年-762年),字太白,号青莲居士,唐朝浪漫主义诗人,被后人誉为“诗仙”。祖籍陇西成纪(待考),出生于西域碎叶城,4岁再随父迁至剑南道绵州。李白存世诗文千余篇,有《李太白集》传...〔► 李白的名句(3272条)