前识
前识 (前識) 是一个汉语词语,拼音是qián shí,该词语属于,分字 [前,识]。

读音qián shí
怎么读
注音ㄑ一ㄢˊ ㄕˊ
前识(读音qián shí)的近同音词有 前世(qián shì)遣使(qiǎn shǐ)芡实(qiàn shí)千室(qiān shì)諐失(qiān shī)前室(qián shì)前时(qián shí)前式(qián shì)前史(qián shǐ)前失(qián shī)浅识(qiǎn shí)浅事(qiǎn shì)遣适(qiǎn shì)遣施(qiǎn shī)牵世(qiān shì)佥士(qiān shì)迁史(qiān shǐ)牵时(qiān shí)佥事(qiān shì)遣虱(qiǎn shī)潜使(qián shǐ)签诗(qiān shī)浅视(qiǎn shì)签事(qiān shì)钳市(qián shì)遣释(qiǎn shì)欠事(qiàn shì)愆时(qiān shí)钤识(qián shí)迁逝(qiān shì)谦饰(qiān shì)愆失(qiān shī)潜识(qián shí)潜师(qián shī)前事(qián shì)
※ 词语「前识」的拼音读音、前识怎么读由诗词六六汉语词典提供。
词语解释
前识[ qián shí ]
⒈ 谓先见之明。
引证解释
⒈ 谓先见之明。
引《老子》:“前识者,道之华而愚之始。”
王弼 注:“前识者,前人而识也,下德之伦也。竭其聪明以为前识,役其智力以营庶事。”
《韩非子·解老》:“先物行先理动之谓前识。前识者,无缘而忘意度也。”
宋 王安石 《馀寒》诗:“岂时有必至,前识圣所藏。”
更多词语拼音
- qián gōng jiē qì前功皆弃
- qián tou rén前头人
- qián wǔ zǐ前五子
- qián cè前策
- zhē qián yǎn hòu遮前掩后
- qián suǒ wèi zhī前所未知
- zào qián lǎo hǔ灶前老虎
- qián xī qǔ前溪曲
- qián xī前膝
- shǐ qián史前
- qián jiā前家
- qián tǐ前体
- qián jīng前经
- yù qián预前
- qián wēi hòu zé前危后则
- qián wǎng前往
- qián dài前埭
- qián zhèn前阵
- qián mén前门
- miàn qián面前
- mù zhì目识
- duǎn jiàn bó shí短见薄识
- zhī shū shí lǐ知书识礼
- shí tú lǎo mǎ识途老马
- tiān shí天识
- yī bān jiàn shí一般见识
- yān shí淹识
- jī shí积识
- shí miè识灭
- cái shí材识
- dìng shí定识
- tú shí图识
- jiàn jīng shí jīng见精识精
- yǒu dǎn yǒu shí有胆有识
- shí biàn识辩
- shǐ shí史识
- yuān shí渊识
- zhì shí智识
- dài tóu shí liǎn戴头识脸
- zhì niàn识念
※ Tips:拼音和读音的区别:读音是用嘴把拼音读出来;拼音是把嘴里的读音写下来.读音是声,拼音是形.