《寄邓州杜侍郎》拼音版

宋代陈师道

dèngzhōushìláng--chénshīdào

nányánglǎoyòuyúntúnliánchéngdōnghòu使shǐjūn

hòuzhěpáiqiánpángjiéchūzhēngxiānjiànmiànzuòyīnqín

liùniánzhòngláibáizàijiànhuíqīngchūn

dàobàngguòzhěguàixiāngwèngòngyánzhēnqīn

使shǐjūnsuīlǎoxīnshàngzhuàngwéncǎifēngliúzhūxièshàng

míngjiācónglíngrénshèngjīnzhàngrénxíng

bìnglǎopéngchénghuàchuánmíngqiānxíng

zhìshūkuìdiànchūwèishídīngníngláopíngshēng

rényánshìjīnwèiyǒurénzhōngqiúháifǒu

wàngniánshìgōngwèi

tánzhīshuǐgānqiějiétánshàngqiūhuāzhàoshānbái

qǐnggōngzhuó寿shòubǎiniánzhǎngwèibāng

shúxiānzhōuhòufāngzhòngjīndiégàidēngmiàotáng

qǐngcóngjīnzhìyúnláiyuèsānshíshūluòyáng

陈师道简介

宋代·陈师道的简介

陈师道 陈师道(1053~1102年1月19日)北宋官员、诗人。字履常,一字无己,号后山居士,汉族,彭城人。元祐初苏轼等荐其文行,起为徐州教授,历仕太学博士、颖州教授、秘书省正字。一生安贫乐道,闭门...〔► 陈师道的名句(78条)