《行路难二十篇(幷序) 第一章明心非断常》拼音版

唐代傅翕

xíngnánèrshípiānbìngzhāngmíngxīnfēiduàncháng--

jūnjiànxīnfēiduànfēichángzàizhūfāngfāng

qiánhòuyòufēiyuánfēiduǎnzhǎng

zhànránshēngmièfēibáifēihēifēiqīnghuáng

suīniànzhīzhūérshízhùniànzhōngyāng

zhòngshēngérsuǒsuīliùjìngsuǒshāng

zhìzhěfēnmínglezhīshìhàoyuēzhōngwáng

zhīfēizhīyīněrzhìhuìděngjīngāng

wàiyuánnèijièdìnghuìpǐnxiánfáng

ānzhùchāosānmèidǐngxiǎngdiāndàoyǒngxiāowáng

juézhūfánnǎozhēnxiāngchēngkōngmíngwèidàocháng

wèizhòngbānxuānyǎnchángjiàomiàowèicéngzhāng

xíngnánnánwēimiàoshénnánxíng

ruòzhīzhàozhīxiànqiánzhèngběnshēng

傅翕简介

唐代·傅翕的简介

傅翕,字玄风,一名即灵璨,字德素。俗姓楼,东阳郡乌伤县竹山里人。建武四年生。居婺州双林寺。世称傅大士、双林大士。太建元年卒,年七十三。...〔► 傅翕的名句(10条)