诗词六六 > 诗文 > 劝学 > 拼音版

《劝学》拼音版

宋代陈普

quànxué--chén

mǐnhǎidōngnányǒutiānwéihuángzhú

zhūcéngyōnghànqínguīláijiùmán

wèiyāngzhǎngshīshūguàitiāngòubǎn

rénmínshǎoqínshòuduōyúnpánjiéchéngxuǎn

lóuchuánhénghǎiwèijìnghuáinánzǎowèichóushé

cóngjiānghuáiniǎofēiqiānwéi

jīngliǎngshìzhìsūnshìshǐwénzhǒngxìng

ránwèishíkǒngshèngshūnéng使shǐwèishōu

duānshénguàifēizhèngxuédànchūjīng鹿

sānfēnnánběiyòuniánshìdān

kāiyuántiānbǎotángzhōnglángànshǐjiànpánzhōngxu

nánsháoshíchūmínggōngxīnluóèrshìfēi

mǐnzhuǎnhǎizhūjǐnyǒulìng

lìngrénrěntángshūshènglínshān

tiānxīnxìnyǒushíèrsānbǎiniánjiànkān

shùniánchuàngwénzhāngxiāngjiē

càixiāngfēngrènxièzhìchénlièlóng

jièdāngrénjìngrànglewēngshǒuqióng

tiānkāidàotǒngyóuyángběiláiruòlán

lewēngshěnxiānshíchéngziróngwénfēngzhī

jiànlónghuàzuòyánpíngdàomíngrénshú

suìshēngkǎotíngzizhūzichēngsāncáikāixián

zhígāngchángáodàikāiméngmèilóngxiánzhú

sānsāncàiliúxīnānjiànān

zhíqīngxìngzuòdōngchuángzhào耀yàogànkūnliǎngbīng

shūcáilǎoduōyǒujiànchǔquányóunéng

zhèngshūānqīngqīnwéndàoshāohòujǐngyuánshū

shūshēnhòuzhíqīngjīngwèileliúyáng

kuí宿fēnzàishénguāngxiùxiāngzhuīsuí

dēngchuāngméizhétóngjīnmǎntángzhūwàn

suìlìngshūmǎntiānxià西bèidōngjiànchūjiǔ

fāngjiāngxiāngzuòěrláiwēijuéwàngshū

xiánliángwénxuéǒuwèishèqiángjiǎoduǎnqíng

xiāngkànjiēfènglínxiāngxūnjiànjiànsuí

jīnzuìzhòngshìshèngxiánwèiduōpín

luòqiānzhànghuíjiānbīngdōuzàikūnchūliù

shīshūrénmíngjīngdànwèigàn

cōngmíngcáizhìwànjǐngchūnjiāguózisūnqiānbǎi

yándiédiéfèizhāogǒngkànsāng

陈普简介

宋代·陈普的简介

陈普 陈普(一二四四~一三一五),字尚德,号惧斋,福州宁德(今属福建)人。从会稽韩翼甫。宋亡,元三次辟为本省教授,不起。隠居授徒,四方及门者岁数百人,学者称石堂先生。元成宗大德元年(一二九七),应...〔► 陈普的名句(120条)