《咏史三十一首·其三十一》拼音版

清代黄毓祺

yǒngshǐsānshíshǒu··sānshí--huáng

shìfēizuìmíngshénwéizhōu

wèigōngzuǒtǎnniú

xìnwéizhōuxiǎoyàoméngnǎishénxiū

píngliángxuèwèichúnwànshēngzhāojiū

qiúxìnfānshīzhūmóu

qiětángrǎngshòujiàngfēiwàiqiú

wéihuǎnguānzhōngshíshìyóumóu

nánzhàohuíèbèihóu

fěizhēnàichéntángbīngshìlóu

néngzhuìhuízhōngwéiwèiyáo

xiāngyánwèigōngjiàoyōu

shàngdǎngshíjièpíngtàiyuánfǎnzhǎngshōu

shìduìchūzhāngqiú

shuǐhuǒfēnsuìshíqiū

hàndǎngshàngfēngjiérénzhēnghǎoxiū

tángdǎngshìshěn

yáosòngjīndǎngfēnxiāngjiū

shēnggǒutóngmèngmèihéngmáo

ménbiéròuchéngchóuchóu

tūndāochángchánmiánréngwèixiū

yǐnhuīwèizhāréngliú

gōngránzhìzūnbàoshèyōu

kōngrénguópéngdǎngzhēnyóu

chénǒuniànxuèlèizònghéngliú

黄毓祺简介

清代·黄毓祺的简介

字介子,天启元年恩贡,性孝友,慷慨负奇气,于学无所不窥,忧时感事发于诗。与弟毓礽知名于里。乙酉之变,投笔勇赴,城破卒于狱中,年六十一岁,邑志忠义传,著有古杏堂集、大愚老人集。...