《师诲而饯之》拼音版

唐代还阳子

shīhuìérjiànzhī--háiyángzi

sōngbǎijiānqiězhēnjiànshuǐliúqīng

jiǔchénhuánjiānshìfēiěrlíng

shàngjūnjiànzhèngtǒngdàocángběnháidānjīnbáilónglùn

yǒu

11yúnshíguāngèrniándōngshǒuzhōngxúnyǒuhéngfēngxiānshēngyǒngyángzidùnwàngduōshìzhīqiūhuòwènjiāoměichánzhōngjiēyǐnnányánggōng

gōngfèngdàodānxuánzhēnxīnxiánruòyángmíngzhīzhī

wèijiāozhěyǒumíngyānyǒuyāngōngjiāofēimíngměijiēwèichánghuàdàoyǒngchúxuánzhīyòuxuánwàisuǒyún

shūxiānshīyàojuéxiāngzèngqièqiānwànbǎochuánxiàshì

fánfāngwàizhīshì使shǐchángrénzhīzhīchángrénzhīzhīzāoqiǎnzhé

xiānshīyuēqīnchéngzhěmíngxuánxièmànzhěshēnwèixiàguǐ

yòuyuēyāngqìngdǎijiǔshēngchénzhǐxíng

jīnqīngshānbáiyúnwèishìshìyánqiānwànqiānwàn

还阳子简介

唐代·还阳子的简介

还阳子,苏门山隐士,光啓二年在世。诗七首。(《全唐诗》无还阳子诗)...〔► 还阳子的名句(7条)