《潘世表来访临别赠二十韵》拼音版

宋代王迈

pānshìbiǎolái访fǎnglínbiézèngèrshíyùn--wángmài

bìngyǎnyuánchūnkùnchénxìngwèizimíng

wèiyīngtánshìzhèngkǒnglèiqīng

shūkuàngjìnruòjīnjiǔqīng

chūnláiduōbànchéng

lǎnjuéchéngguànrénliántàishòushēng

zhāoqióngshīzuòchónggōngmènjiǔwèibīng

zuóguānsēngfáng宿xúnyǒujiùméng

shíshízhěngxíngwǎngwǎngtànpíng

dòngguīxìngzhǎngxíng

xiǎoxuānpínyǎnjiǎnfēnjīngyíng

绿àiqiánghóngjīngsǎnyīng

gǎnshíchóuhuànmèngshǎnggēng

zhìláichāolùnwénhuìbìng

cōngcōngwèicǎoyǒulánxīn

yánbiéshēnzhījǐnqíng

huāèrsānyuèsòngduǎnzhǎngtíng

wànshìyǎnqiánhuànbēishēnhòumíng

xiāngzàizhōngxiàolěngxiàoróng

wènxuéqióngjǐnwénzhānglǎochéng

tǎngláiliáoěrěrsuǒchǎnyàozhēngzhēng

féngtóngshèwèinónghǎoshēng

yǒuxīnzi稿gǎofángchéng

王迈简介

宋代·王迈的简介

王迈(1184~1248) ,南宋诗人。字实之,一作贯之。自号臞轩居士。今福建仙游县园庄镇(旧称慈孝里)人。嘉定十年(1217)进士,经历南外睦宗院教授、漳州通判等职。为人刚直敢言,刘克庄曾...〔► 王迈的名句(50条)