唐代:王梵志
诗shī四sì--王wáng梵fàn志zhì
王wáng二èr语yǔ梵fàn志zhì::俗sú间jiān无wú我wǒ师shī。。
心xīn中zhōng不bù了le义yì,,闻wén者zhě尽jǐn不bù知zhī。。
我wǒ今jīn得dé开kāi悟wù,,先xiān身shēn已yǐ受shòu持chí。。
寻xún经jīng醒xǐng无wú我wǒ,,披pī《《老lǎo》》悟wù无wú为wèi。。
君jūn身shēn((项xiàng校xiào「「神shén」」))自zì寂jì灭miè,,君jūn身shēn若ruò死sǐ尸shī。。
神shén身shēn一yī分fēn((任rèn录lù作zuò「「六liù」」))解jiě,,六liù识shí自zì开kāi披pī。。
万wàn事shì都dōu无wú着zhe,,怜lián((项xiàng校xiào作zuò「「泠líng」」))然rán无wú所suǒ之zhī。。
漏lòu尽jǐn无wú烦fán恼nǎo,,神shén澄chéng自zì靡mí斯sī。。
心xīn高gāo鹄gǔ共gòng驾jià,,一yī举jǔ出chū天tiān池chí。。
上一首: 范成大《太上皇帝灵驾发引輓歌词六首 其》
下一首: 陈造《次韵程安抚蟹二首 其一》
唐代·王梵志的简介