诗词六六 > 诗文 > 赠霆伯姪 > 拼音版

《赠霆伯姪》拼音版

宋代姚勉

zèngtíngzhí--yáomiǎn

língyuányīngróngzuòyúnxiájīng

tíngxiùxiōng怀huáiguāngjīng

sòngshūguòwànjuǎnluòchāoqúnyīng

wénzhāngyǒushīyínxìngqíng

duǎnzhānghuòpiāndiǎnhànzhǎngfēngshēng

huòjiànxiànggāozhēngróng

yúntāoxiōngwànchūméijiāolóngjīng

huòxiěxiántiānchéng

wēiquánliūshíqīngchuīdiàosōngshēng

huòqiěwǎnchúnzòuyīngjīng

qíngfēngxuěxiǎochūnyīng

huòduānqiěyánlǐnlǐnqīng

xīngchénlièyúnhànyínglěisēnjiǎbīng

biànhuàqiānwànzhuàngyuèdìngmíng

qīngbiāozhèntàishěnxièhuīwénchéng

jìnzuòbáifénshīhóng

piāo姿shúzhēngqiánbèihéng

xuéhǎihànmànānjiànzhuóyíng

wénzhāngyòngjǐngàitiāncáihóng

hóngcáihànshìqīng

zhīlúnyuèjiǎojiǎodāngtiānmíng

qínghuīzhàochūnhuāliǔjiēróng

gāoqiūshuǎngshèngguìyǐngfānqīng

yòubǎichuānshuǐtāotāozhōngxíng

jiāngfēngliántiānpíng

bēnliúchūsānxiáhónghǒuléitíngzhēng

shīzhòngrénsuǒnánbìng

zishīshénzhùsuízònghéng

shīshǒuduòzhīshēngzuòjīnshíkēng

jùncáiyǒujiǔwànfēipéngchéng

bēizāigōuzhōngānróngzhānjīng

zijiànjiāréncáishìdēngyíng

miǎnzāijǐnhánzōngméng

mǒuqiúshēngfēngqíng

jiādàowèigēng

wénzhāngyànbēiěrzhuàngzhìxuānhōng

fēnfēnxiàozimiǎoshìháiyīng

shīshūyuèzhōngguāncháijīng

xīnránzizhìdàoláixiāngyíng

jiāpiānchūjiànwèiyánxiānchēng

qiānqiáoqiútōngnǎimáng

shìyànshìzijiāopéng

yīngfēngdāngyuǎnkuànggǎnshìchóugēng

xīnchōuchūshúzhuógōng

wǎnfēngliánchuāngwàixiéyángqíng

hóngzuòxiāngduìyánshēngcōngzhēng

shìjiāngjīnshīzigòngpíng

yōu怀huáiwèiréngchuīshēng

wèiliúchùjiàyán西zhēng

qīngyǐnzài使shǐyáoxīnjīng

àigòngzhuójiāngyīng

姚勉简介

宋代·姚勉的简介

姚勉 姚勉(一二一六~一二六二),字述之,号雪坡,筠州高安(今属江西)人。理宗宝祐元年(一二五三)进士,授平江节度判官。丁母忧服阕,除秘书省正字,因言事免归。召为校书郎兼太子舍人,以忤贾似道,被劾...〔► 姚勉的名句(171条)