宋代:哑女
醉zuì落luò魄pò・・一yī斛hú珠zhū--哑yǎ女nǚ
风fēng波bō未wèi息xī。。
虚xū名míng浮fú利lì终zhōng无wú益yì。。
不bù如rú早zǎo去qù备bèi蓑suō笠lì。。
高gāo卧wò烟yān霞xiá,,千qiān古gǔ企qǐ难nán及jí。。
君jūn今jīn既jì已yǐ装zhuāng行xíng色sè。。
定dìng应yīng雁yàn塔tǎ题tí名míng籍jí。。
他tā年nián若ruò到dào南nán雄xióng驿yì。。
玉yù石shí休xiū分fēn,,徒tú累lèi卞biàn和hé泣qì。。
上一首: 熊子默《洞仙歌·春逢花好》
下一首: 李仲光《鹊桥仙·焚香清坐》
宋代·哑女的简介