《酬叶县刘明府避地庐山言怀诒郑录事昆季苟尊师兼见赠之》拼音版

唐代吴筠

chóuxiànliúmíngshānyán怀huáizhèngshìkūngǒuzūnshījiānjiànzèngzhī--yún

míngzhéliánghǎnjūnzhé

tǐngshēngzhetiānjuérénguī

luòchūfèiténgfāngsǎohóng

shímìngjìngwèiānnéngqīn

cóngfēitóuzān

chēshìnánzhōngxiàoliǎngkuí

yuèzhènjiāngjièyānqièlín

méncǎichūzhànghóng

yǐnlìngjiùérjīnchéng

zhènggōngjiězānhuáèyàosōng谿

xiánzāigǒuzhēngjūnmièwèi

chéngfēibáotiǎnwàngquán

xiāngguānduì绿zūnlíngdān

dàotàizhǎngwǎngshíqīngjūn

wángsūnqiěguīfāngcǎozhèng

吴筠简介

唐代·吴筠的简介

吴筠,字贞节,华州华阴人。少通经,善属文,举进士不第,去入嵩山为道士。明皇闻其名,遣使徵至,待诏翰林。天宝中,坚求还山,寻入会稽,隐剡中。大历中年卒,弟子私谥为宗玄先生。集十卷,今编诗...〔► 吴筠的名句(87条)