《明禋进戒诗》拼音版

宋代程公许

míngyīnjìnjièshī--chénggōng

yuánzǎishìtīngmín

wéishèngnéngxiǎngfēiqīn

nǎijuànyánsòngshòumìngrén

shíyuèsānhánměichūn

hòuliúguāngshījūn

shùyǒuguīzhàoxiéhéng

xìngxiàoxuētiānzòngruìshén

huángtǒnglèijiānqín

zāitián

shìshìyúnzhèngōng

gǎnníngxùnjiǔnián

duāngǒngyánchénquángāngguī

xuānjīngjiānxiǎntóuhuāng

zhéyángtíng便biànshǐ

sānzàiwéiyínzōngjiè

zhōngxīnhàowànfāng

xiāngēngchì

jiéshèngqiūlínyín

éjiāliùxúngōngzhī

qiánbǎilíngchénwèijìn

yīngshēngbiāolàihào

qīnliǎnhūnfánbǎizhíshì

bīnbīnchénzhāi

jiéjīngchúnmèidànshèngqiě

tiānzhàngchényuánshūtíng

zhānjiǔhóngjuàndào

níngshényǎomíngjùnlíngyuán

liúyínxuánqīngmiào

gǎnhāoxūnduānmiǎnduìyuè

bǐngxīnzhecúnshì

yǒulíngàiruòyǒujiàn

kàiyǒuwénjǐng

ruìǎilúnqūnnǎibèijià

dàijīnlúncānglóngzài

luánqiāngmínghuángdàoxuǎnshū

cuìruíshāoyúnháizhāiqǐn

zhàoyīnzhòngsuì

yǒuchèjiōngjiēchún

jiāoyíngjīnshísēnliè

dòubiānxīnfēnyǒupāng

diànzhèntíngxiānshìjiè

shēngdiànértínghuángxīnzhī

ruòchíyíngshàngjiàngjiàn

ǎoshìpíngèrhòuyánpèi

shìxuānzhìjiàng

shíyǐnxīnbèi

tínglièjiǔbīnxuānzhǐchuò

miǎnduānméntiānjiàngwēilíng

níngzhènjīngshěngjiùchén

shěnghóngxiāng

jiǔxuǎnxīngzhājiànchén

wéixiézhèxīndàizhī

fènggāosuǒyínggàihuánshuǐ

kūnlúnbiànshuōchōng

chuǎnjuéběnyuánruòhuángyòu

cáizūncānyòu

fánwéishíchūn

héngshàngláoshèng

jiā鸿hóngmíngzhìzhàozuì

qiānxīngzàijīn

yùnjiāntúnjìngcháncuò

shuǐhàncúnzhēnkòudàoqiánliú

gōngpínguólùnjiāo

zhèngtiáofàngfēnsuǒ

huàizhīqīnghuángmíngzhé

wènxuéxīnkuíkuí

shìjiūshìxún广guǎngnèijiǔzhòng

fāngzhàngzhēncǎicuìxuànzhuǎn

zūnléichúnhuángqíngrán

yáocǎiruòpínláifēngzhāng

lièdiǎnféngànhuángshí

zuòhuòchénsuīgōng

wèiníngjuéxūnyīnxiǎngér

jiùzhèngzhīpíntiānyòuzhōng

zhīgānyóutiānshénduàn

xuángānzhuǎnkūnguīzhì

hàolièshēnruòyǒuxùn

gōngwéikǒngrénjìn退tuì

jiānzāixuǎnlūnfěi

chíchígènglǎo

wèishìzhòngqīng

rǎoxīnjīng

zhuìchēngzhíwǎngérzhì

shúxiánéryānshúdàozhītóng

érfǎnqiūyuánchízhīlái

bǐnghuàjūnlěi

běngēnyǒuláizànluǒ

línzhǐzhènfènshíyōngzhǎnqīn

jīnshènfánkǎinán

zàiyuánlìngěrjīn

huòduóēnkǎoshí

hòurénlúnyánzhī

gōnglùnxìnshuízhìlái

suìjiǔyīnshūlún

yuánqīnghēngyàngěng

érnìngyányàoshíài

láoxǐnghǎoèzhī

zhìfēnmínláozhǐ

fángwěichēngzhāzhīshǒuzǎi

ěrěrxúnbiānjǐngwén

huánghuángsuànmínyuánwèijiān

xīnghuǒzhēngkǎijiāzhí

hàomíngtānlín

qiánlìnggàishēnzhōngyuán

bǎiniánjīngzhēntiānláng耀yàománg

jiàoníngchànbiānguān

liànbiānmángxiǎoxiū

rénzhīqíngchángshǎoxiá

xiūzhèngxíngníngwánkài

zòngjīngtūnwéishìduān

shénjiùféntiānyánzāi

jǐngjièzhūnzhūnrénàizhīxīn

jūnhuángyuē

ěrgōngěrqīngzuǒyòu

jīnglúndǐngzhìjǐng

zhōngxìngyǒuyīnyúnhànzāi

wánghuàxíngwéixié

yǒumínggǎncān

shěngshēnquēguī

féngyíngyuānbīngwěi

shǐzhōngchéngshénshìshénkǎo

níngtīngbǎichénjué

qiánxuējùnbēnguìsòngzhù

língshìzhōusòng

jìnjièjiǔhūnjìngzhījìngzhī

chénghǎishēnyuèchóng

fèijuānchénjiān

xiǎnérpíngtiān寿shòu

椿chūntiānzuòjǐngyùn

wàn亿zisūnchénsuīmǐn

zhīwén

程公许简介

宋代·程公许的简介

程公许(?—1251),字季与,一字希颖,号沧州。南宋眉州眉山(今属四川)人,一说叙州宣化(今四川宜宾西北)人。嘉定进士。历官著作郎、起居郎,数论劾史嵩之。后迁中书舍人,进礼部侍郎,又论劾郑清...〔► 程公许的名句(303条)