《和仁仲游桃源》拼音版

宋代胡寅

rénzhòngyóutáoyuán--yín

táojiāngwěnlánzhōuliúlángyǒuxiān

wèinénghǎi访fǎngshénxiānqiě沿yánkànhóngshù

diào竿gānféngwèishùpíngshēngzhuāngshìpǐncāngzhōu

zuìxīnàoqīngtǎngláixuéyuānmíngguī

jūnwèntáohuā宿xínglíng

yángshíyǒupiānjiàoqīngjìngguìrán

shénxiānzhīshuōsuǒshǐguàihànmànzhōngbiān

lángjiājiǔsuījiànshèngjìngzhōnghuíxuán

diāoshìshíhǎoshìzhězhìjīnqiānzàiyóuhànchuán

níngwényǒuxiānrénmàolíngchuílǎozhēn

guānjiànshēnshìhuòchīchīmín

chéngnéngyǒuzàolòuchántuìbēiāichén

xiǎngjiàntáoyuánzhīhuāzhèngkāiérguǎnchuīchūfānglínlái

zhīrénjiāshàngyúnpíngzhàngkōngyōuzāi

fēihóngfàn绿jìngyǎoyǎochéngxìngshānyīnhuí

jūnguīzhǒngdàifénshíchéngzhòuyǒngshēngcāngtái

胡寅简介

宋代·胡寅的简介

胡寅 胡寅(公元1098年~公元1156年),字明仲,学者称致堂先生,宋建州崇安(今福建武夷山市)人,后迁居衡阳。胡安国弟胡淳子,奉母命抚为己子,居长。著作有《论语详说》、《读史管见》、《注叙古千...〔► 胡寅的名句(125条)