《程顺子升斋》拼音版

宋代吴泳

chéngshùnzishēngzhāi--yǒng

yǎngjiāoqīngchénránxìng

fēngchūnsǔnjiézhǎngshùcéng

dàoyuánmǐnshùshēngshízhēng

zhǎnggāimǎngqiūlíng

suǒxuézhějìnzhǎngdēng

suǒfēngzhízhōngsuǒxūnzhēng

zhànránqīngmíngzhōngcún

shèngrénshúshǐzhīshēng

jīnrénfèixiàxuénǎigāojīn

zhīlíngxiāohuāxiāojìnglíng

ziguīqiějìncóngxiàguānshàngténg

qiānqiāndòngdòngshèng

shùnyánréněrwèirénxiānnéng

吴泳简介

宋代·吴泳的简介

僧祖元,本里中秀才,厌世事尘劳,翻然出家。因游鴈峰,遂断一指,誓不复还。乡人目之为一指头禅,盖讥笑之也。自后南行,学益长,又有能诗声。予爱其勇勐精进,漫作数语挑之。...〔► 吴泳的名句(26条)