《己未过太湖僧寺得宗汝为书寄山蓣白酒长韵诗》拼音版

宋代黄庭坚

wèiguòtàisēngzōngwèishūshānbáijiǔzhǎngyùnshī--huángtíngjiān

cóngxuéwǎnwéndàomóuguānjiàngōng

zǎoshuāiguānshuǐjiànnèikuìlínbāng

línyǒuzōnghóuzhìnǎiyōngróng

shǒuguānguǎhāozhēnzhéqiángliáng

táojīngchēngshīshuāng

zhèngjīngshénzhěntōng

shěqǐngqiújiāyǒuhóuzàitáng

xiàyánxiànguānquàngēng

zuòmínmǐnfēnglìngxiānzhūxíng

wànshàngduòshìshuāng

zháiyányánzhōngqínfēng

wēngǎoyàngshíchūfēnfēngfáng

qiánzhíbáitǐngxiōng

zān怀huáisānchǐwèizāng

xiàngláiháojiézhìzhīniúyáng

rěnmínjiàoyǎngérshēng

jīngluǎnjiǔwàngchéng

sòngduānxiōngxiōngláishāotīngcóng

shàngyōngdiàosuìsuìchéng

ànsuǒjiāyǒuchuāng

yǎnbiānzhīhéngyángxiāngtuīchéng

shēnmiǎnguānliàndòukāng

suǒlǐnyánwèi使shǐpēng

yuèshāishèjiǔgōngniándēng

qiǎnhuìérzǒuhuáng

wéiqiǎnjiàlüèjiāng

西shìchángyīngfēng

kěnqiángzōngnǎi使shǐlìng

yuǎnjiāocǎozhānwéishang

dèngwěiménluóchùchàimáng

jièwèn宿yānbiānshùfēnghéng

sōngzhújiàntiānpánkōngzuòqiūshēng

niǎolàixiánzhēng

shuìjiàluànshíjiānyánmíngshūzhōng

shānnóngláijiànsūnwēng

wángchícáng

mínbìngbìngshēnyíngèng

yùnwèisòngshūxínglèichǔkuáng

biānwènjiāchéng

zāiyōuchéngdànduìchuáng

fēiniǎoběifēngchuībàozhāng

shūhuíyíngōuzhuàngshèméixiāng

guānpēiqīngnènéhuáng

shānchángwěngwàibāonèishāng

yàoténgkāilóngshǒufēng

wèiwēnrénmàoshíjiāng

bēiyǐnyàoyǒngshīduìhánjiāng

shēngshénláoxiāngqiūyuèmíng

wànxiāngmínyínxiōng

寿shòugōng使shǐzhīchénghuàguāng

fǎnlái寿shòuzhōngyǒutūnzhōujīng

tóngwángmìngzhíwèiqióng

shízhìshāozhúzhòumíngqióng

上一首: 无住《偈》

下一首: 顾况《琴歌》

黄庭坚简介

宋代·黄庭坚的简介

黄庭坚 黄庭坚(1045年-1105年),字鲁直,号山谷道人,晚号涪翁,洪州分宁(今江西修水县)人。北宋知名诗人,乃江西诗派祖师。书法亦能树格,为宋四家之一。英宗治平四年(1067)进士。历官叶县尉、北京...〔► 黄庭坚的名句(1130条)