《呈南安孟使君》拼音版

宋代周南

chéngnánānmèng使shǐjūn--zhōunán

使shǐjūnshítóngshǐcéngshíjīn

tángsānbǎiniánjìnshìzàizhīzhōngfēi

西fēnglónghuáiguìshūshìxiōngtāojiāng

zhījūnsānmèiděngyóuyánkǒuniè

yuánkǎidēngyōngyòngsuīxiánmíng

dāngshíwèiyǒumíngguāngzhìjūnlüèdàotáng

jūnjiāliùliánjiāoshēndiǎnxūnxiāng

gāoliánghánjùnchǎngzhēngfēnzhū

gāoshānshēnlínbǎiniánxiàshēngzhí

jiānyǒuguābǎigēnpánzuòlúnqūnzhū

shàngnéngěrzhùchóngxiàtóngniánshǎozhēng

zhīwénzhāngjūnzhīàilòushōusāng

dànshānjiànchéngdànquèfánmíngzhū

dāngyàoshìhuànzuòzhíjīn

zhìjīngshìgǒumìngfáng饿ètóngzhū

jūnjiànshēngshūkěnzhūshēng

jūnshìhánxiánményòngcuī

chángzhìpánzhōngshuāngwànrén

zhǐjīnxuézhīshūjiēshízhànxiōng

周南简介

宋代·周南的简介

周南(一一五九~一二一三),字南仲,平江(今江苏苏州)人。黄度婿。早年从叶适学。光宗绍熙元年(一一九○)进士,调池州教授。召为秘书省正字。宁宗庆元初,韩侂胄用事,度以忤意罢右正言,南亦罢...〔► 周南的名句(10条)