武陵蛮
武陵蛮 (武陵蠻) 是一个汉语词语，拼音是wǔ líng mán，该词语属于，分字 [武,陵,蛮]。
读音wǔ líng mán
怎么读
注音ㄨˇ ㄌ一ㄥˊ ㄇㄢˊ
※ 词语「武陵蛮」的拼音读音、武陵蛮怎么读由诗词六六汉语词典提供。
词语解释
武陵蛮[ wǔ líng mán ]
⒈ 汉时对分布在今湘西、鄂西南等地区少数民族的总称。因其地为武陵郡，故名。
引证解释
⒈ 汉 时对分布在今 湘 西、 鄂 西南等地区少数民族的总称。因其地为 武陵郡，故名。
引《后汉书·桓帝纪》：“武陵蛮 寇 江 陵，车骑将军 冯緄 讨，皆降散。”
更多词语拼音
- wǔ yì武毅
- bǐng wén jiān wǔ秉文兼武
- xiào wǔ校武
- tāng wǔ汤武
- wǔ cái武材
- wén wǔ zhī dào，yī zhāng yī chí文武之道，一张一弛
- wǔ tái武台
- zhāo wǔ昭武
- jí wǔ极武
- fèn wǔ yáng wēi奋武扬威
- shén wǔ mén神武门
- wǔ jiè武界
- wǔ jīng武经
- jiū wǔ赳武
- xià wǔ下武
- guǎng wǔ tàn广武叹
- wǔ yīn武荫
- jiàn wǔ健武
- yào wǔ曜武
- wǔ shǒu武守
- jiā líng迦陵
- líng gāng陵冈
- yǔ líng羽陵
- fáng líng房陵
- líng dǎo陵蹈
- gé líng lán格陵兰
- bà líng灞陵
- líng xí陵隰
- líng shè陵社
- zhè mǐn qiū líng浙闽丘陵
- què líng鹊陵
- líng lì陵历
- hóu lǚ líng侯吕陵
- líng bì陵弊
- wǔ líng háo qì五陵豪气
- dù líng huā杜陵花
- líng xiàn陵陷
- líng ā陵阿
- mào líng茂陵
- xiāng líng相陵
- mán gōng蛮功
- shēng mán生蛮
- mán shì蛮市
- mán chù蛮畜
- mán jīng蛮箐
- mán huà蛮话
- mán tóng蛮童
- ā mán阿蛮
- mán guō蛮猓
- miǎo mán邈蛮
- nán mán xiāng shé南蛮鴂舌
- mán tuó蛮鼍
- mán jiāo蛮蕉
- mán bào蛮暴
- shī mán bǎo dài狮蛮宝带
- mán pái蛮牌
- mán kē蛮榼
- dá shī mán达失蛮
- mán zōu蛮陬
- mán dǐ蛮邸
※ Tips：拼音和读音的区别：读音是用嘴把拼音读出来；拼音是把嘴里的读音写下来.读音是声,拼音是形.