拼音chén pái
注音ㄔㄣˊ ㄆㄞˊ
辰牌
词语解释
辰牌[ chén pái ]
⒈ 古代一种计时器中标志时刻的牌子。
⒉ 辰刻。上午七时至九时。
引证解释
⒈ 古代一种计时器中标志时刻的牌子。
引宋 袁褧 《枫窗小牍》卷上：“太平兴国 中， 蜀 人 张思训，製上浑仪，其製与旧仪不同，最为巧捷。起为楼阁数层，高丈餘，以木偶为七直人，以直七政，自能撞鐘击皷；又为十二神，各直一时，至其时，即自执辰牌，循环而出。”
《宣和遗事》前集：“一盃未尽笙歌送，堦下辰牌又报时。”
⒉ 辰刻。上午七时至九时。
引《水浒传》第三九回：“次日早膳罢，辰牌前后，揣了些银子，锁了房门，离了营里，信步出街来。”
分字解释
※ "辰牌"的意思解释、辰牌是什么意思由诗词六六汉语词典查词提供。
相关词语
- qióng chén穷辰
- jì chén忌辰
- juān chén涓辰
- fāng chén芳辰
- shí èr chén shén十二辰神
- shēng chén生辰
- chén jí辰极
- shuāng lù zhī chén霜露之辰
- jiā chén嘉辰
- chén guǐ辰晷
- chén yè辰夜
- mào chén贸辰
- fā chén发辰
- shēn chén参辰
- xiāo chén萧辰
- lái chén来辰
- chén jiǎo辰角
- sī chén司辰
- chén mù辰暮
- chén wěi辰纬
- pái wěi牌尾
- yān yuè pái烟月牌
- pái fēng牌风
- fǎng pái访牌
- shèng pái圣牌
- chū pái出牌
- hàn pái捍牌
- jīn pái禁牌
- shǒu pái手牌
- shí pái时牌
- fú pái符牌
- lú pái芦牌
- qǔ pái曲牌
- táo pái逃牌
- pái é牌额
- mù pái木牌
- jiè pái界牌
- tǎng pái淌牌
- pái jiǔ牌九
- dòu pái斗牌