拼音jīn pái
注音ㄐ一ㄣ ㄆㄞˊ
禁牌
词语解释
禁牌[ jìn pái ]
⒈ 禁子的别称。
引证解释
⒈ 禁子的别称。参见“禁子”。
引《醒世恒言·汪大尹火焚宝莲寺》：“对禁子 凌志 説道：‘……我寺中向来积下的钱财甚多，若肯悄地放我三四人回寺取来，禁牌的常例，自不必説，分外再送一百两雪花。’”
国语辞典
禁牌[ jìn pái ]
⒈ 管理监狱的卒役。
引《醒世恒言·卷三九·汪大尹火焚宝莲寺》：「若肯悄地放我三四人回寺取来，禁牌的常例，自不必说，分外再送一百两雪花。」
分字解释
- 长期遭禁的广告牌在广州各个重要地段如雨后春笋般地大量涌现，这些广告最早宣传的是外国银行、洋酒和化妆品。
相关词语
- dǐ jìn抵禁
- bù zì jīn不自禁
- jīn pái禁牌
- kē jìn苛禁
- yōu jìn幽禁
- jīn wèi jūn禁卫军
- jīn jìn禁近
- cháng jìn常禁
- fú jīn符禁
- jīn hē禁呵
- jīn gǔ禁鼓
- jīn tái禁台
- jiū jīn纠禁
- dōng jìn冬禁
- jīn yù禁域
- jīn róng禁戎
- jīn diàn禁殿
- shū jìn疏禁
- chí jìn弛禁
- jīn yù禁籞
- pái wěi牌尾
- yín pái银牌
- qǐ mǎ pái起马牌
- lǎo pái老牌
- cháng shēng pái wèi长生牌位
- pái shì牌示
- gāo jiǎo pái高脚牌
- pái lóu牌楼
- tí pái题牌
- dāo pái shǒu刀牌手
- chū pái出牌
- pái fēng牌风
- dǎng jiàn pái挡箭牌
- fàn yóu pái犯由牌
- yù pái玉牌
- shí chén pái时辰牌
- mǎ jiāng pái马将牌
- xiàng yá pái象牙牌
- gǔ pái dèng骨牌凳
- míng pái chǎn pǐn名牌产品